در چند ماهه اخير قيمت محصولات لبني افزايش قيمت قابل توجهي را تجربه كرد كه دليل آن نيز عدم تامين نهادههاي دامي به قيمت مناسب و افزايش قيمت شير خام بود.
در اين شرايط به دنبال مذاكرات طولاني دولت و توليدكنندگان محصولات لبني مقرر شد كه از ۱۷ تير ماه سه محصول پر مصرف شير، ماست و پنير به صورت كم چرب و با قيمتهاي حمايتي عرضه شده و باقي محصولات نيز بر مبناي قيمت تمام شده و سود مشروع توليدكننده، نرخگذاري و عرضه شوند.
در اين شرايط اتفاق جالب توجه آن است كه از موعد ياد شده (۱۷ تير) توليدكنندگان عرضه محصولات لبني كم چرب بهويژه شير را به حداقل رسانده و يا متوقف كردهاند و در مقابل نيز محصولات پر چرب با قيمتهاي آزاد جايگزين محصولات كم چرب شده است.
اين در حالي است كه پيش از اين توليدكنندگان متعهد شده بودند كه در قبال افزايش قيمت محصولات پر چرب، نيمي از محصولات توليدي را به صورت كم چرب و با قيمتهاي حمايتي عرضه كنند اما عملا تمام محصولات به صورت پر چرب عرضه ميشود.
از آن سو نكته مهمتر آن است كه اين اقدام توليدكنندگان علاوه بر گران فروشي و عدم عمل به تعهدات صورت گرفته، در درازمدت نيز سلامت جامعه ايراني را تهديد خواهد كرد بهگونهاي كه بسياري از مصرفكنندگاني كه در گذشته جهت حفظ سلامتي خود محصولات لبني بهويژه شير و ماست را به صورت كم چرب مصرف ميكردند، در حال حاضر به دليل كاهش يا قطع عرضه مجبور به مصرف محصولات پر چرب هستند.
اگرچه توليدكنندگان لبني با اقدامات اخير خود نشان دادهاند كه نه در برابر تعهدات خود پاسخگو بوده و نه تعهدي در قبال سلامت مصرفكنندگان محصولات خود دارند، اما از سازمان حمايت مصرفكنندگان و توليدكنندگان انتظار ميرود كه حداقل جهت جلوگيري از به خطر افتادن سلامت جامعه ايراني به توليدكنندگان محصولات لبني گوشزد كنند كه وظيفه دارند در كنار محصولات پر چرب، محصولات كم چرب را نيز توليد و عرضه كنند.